Tom heeft gelijk, één zwaluw maakt nog geen zomer, maar wat voelen ze goed: de eerste punten van ons vlaggenschip. Twee punten verschil in de degradatiekraker tegen ZKV de Meervogels.In de wandelgangen wordt regelmatig geroepen "Ze hoeven niet te winnen". Het bestuur kwam naar de training om nogmaals te benadrukken dat er echt geen druk op de ploeg ligt. Tja. Laten we elkaar maar even diep in de ogen kijken. Willen we winnen? Ja! Balen we als dat niet lukt? Ja! Tempo 1 is geen opleidingsteam. Het is een team vol gemotiveerde hardwerkende korfballers met samen 100 jaar Tempo trainingservaring. Die zijn hongerig, willen winnen, laten zien wat ze kunnen aan het publiek. En nee, het maakt niet uit of dat wel of niet "hoeft".En nu zaterdag kwam alles samen. Kartrekker Anne was oppermachtig in de verdediging. Blokken, steals, ballen pompen naar de aanval. Waar Noah stond die een uitstekende wedstrijd, met 9 goals, speelde. Dyanne dodelijk op de vrije bal. En het hele team had bovenal vechtlust. Vanaf het begin tot het eind.Het thuispubliek van de Meervogels probeerden onze spelers nog van de wijs te brengen met een "Always look on the bright side of life" bij een airball, maar wij hielden onze focus vast.Dus toen er nog 3 minuten op de klok stonden en wij er eentje voorstonden, bleef het publiek gas geven, samen met onze helden in het veld.Wie anders dan Noah hield zijn hoofd koel en trok met een stip de definitieve overwinning over de streep 21-23.Ons publiek was geïnspireerd en bedankten de tegenstanders met eveneens een vrolijk "Always look on the bright side of life"Aanvoerder Yoran ziet de stijgende lijn bij de ploeg: "Het proces waar we inzitten krijgt steeds meer vorm".Stel ik voor om onze toppers te steunen in hun pittige strijd om lijfsbehoud, want het hoeft misschien niet, maar ik ben wel toe aan zomer na al die grauwe grijze winterdagen!